زمانهای مربوط به اینده
از فعل کمکی will برای نشان دادن آينده در جهتهای زير استفاده میشود:
پيشبينی: برای توصيف چيزی که میدانيم، يا انتظار داريم که اتفاق بيفتد:
It will be rainy tomorrow.
(فردا هوا بارانی خواهد بود)
You will be sick if you eat all those sweets.
(اگر همه آن شيرينیها را بخوری مريض میشوی)
بيان تصميمی كه درست در همان لحظه گرفته شده است:
I will answer the phone.
(من تلفن را جواب میدهم)
be + going to + verb
از اين ساختار برای بيان برنامهها و تصميماتی که از قبل گرفته شدهاند، استفاده میشود:
We're going to paint this room blue.
(ما میخواهيم اين اتاق را آبی بزنيم)
I'm going to be a doctor.
(میخواهم يک دکتر بشوم)
همچنين از اين ساختار میتوان برای بيان يک پيشگويی، مخصوصاً وقتی که براساس مدرکی در زمان حال باشد، استفاده نمود.
She's going to have a baby. (Because she's pregnant)
(او قرار است كه يك بچه بدنيا بياورد)
بعضی اوقات تفاوتی بين will و be going to برای يك پيشبينی وجود ندارد.
توجه
برای بيان تصميمی که از قبل گرفته شده است از be going to و بيان تصميمی که درست در همان لحظه گرفته شده، از will استفاده میکنيم.